Google

Wednesday, October 31, 2007

รถไฟสะอาดของไต้หวัน


รถไฟสายยาวที่จะเดินทางไปไกลๆ เช่น Geelong ซึ่งอยู่ตอนเหนือและตะวันออกของไต้หวัน ภายในและภายนอกตู้รถไฟดูสะอาดสะอ้าน ไม่สกปรก สีตุ่นๆ ขมุกขมัว เหมือนรถไฟของบ้านเราซึ่งเมื่อสามสิบปีก่อนสกปรกอย่างไร ตอนนี้ก็สกปรกอย่างนั้น ผมไม่แน่ใจว่าความสกปรกที่ว่านี้จะจางหายไปเมื่อไร

ที่น่าสนใจก็คือ เขาไม่ได้ประท้วงจนทำให้ผู้โดยสารเดือดร้อนกันไปทั่วเหมือนบ้านเรา เมื่อวันก่อนคนงานรถไฟบ้านเราประท้วงไม่ยอมเดินรถ ใครจะเป็นอย่างไรก็ช่าง ขอให้พวกกูได้ตามที่กูต้องการ น่าทุเรศจริงๆ รถไฟไทยเป็นของคนไทยทั้งประเทศ ไม่ใช่เป็นของพวกพนักงานรถไฟเท่านั้น รัฐบาลต้องทำตามคำเรียกร้องของคนพวกนี้ทุกครั้งเลยหรือ แล้วคนไทยที่ต้องใช้บริการและรับกรรมในการกระทำของพวกเขาล่ะ ใครรับผิดชอบบ้าง คนที่ต้องไปทำงานและถูกไล่ออกเพราะการรถไฟไม่วิ่งล่ะ หาคนรับผิดไม่มี มีแต่รับเงิน รับชอบคิดถึงแต่ผลประโยชน์ของกลุ่มตัวเองและพวกพ้อง น่าสมเพศจริง รัฐบาลทำอะไรไม่ได้ให้พวกนี้ขู่ฟ่อๆ อยู่ทุกครั้ง ขอให้เราชาวไทยประนามการกระทำในครั้งนี้

Wednesday, October 24, 2007

คำถามจากผู้อ่าน



มีผู้อ่านท่านหนึ่งเขียนมาถามเรื่องการไปเที่ยวไต้หวัน เห็นว่าเป็นประโยชน์เลยนำมาลงให้อ่านกันทั่วๆ เผื่อท่านอื่นๆได้อ่านกันบ้าง

สวัสดีค่ะ คุณลุงวรรณ

หนูกำลังจะไป ไต้หวันอาทิตย์หน้านี้ค่ะ ไปแบบแบ็คแพ็ค แต่ยังหาข้อมูลไม่ค่อยได้เลยเพิ่งได้เห็นภาพที่คุณลุงโพสไว้
ก็เลยอยากจะรบกวนถามคุณลุงนะค่ะ
-ถ้าต้องการนั่งรถเมล์ค่าบริการนี่คิดตามระยะทางเหมือนบ้านเรา(รถแอร์) หรือเปล่าค่ะ แล้วเป็นแบบระบบหยอดเหรียญหรือเปล่า แล้วถ้าซื้อตั๋ว MRT แบบรายวันจะใช้กับรถเมล์ยังไงค่ะ
-ถ้าต้องการเดินทางไปตามพื้นที่ต่างๆ ที่รถเมล์ไปไม่ถึง หรือรถไฟ จะต้องไปหารถทัวร์ที่จะไปสถานที่นั้นๆ ตรงไหนถึงจะเยอะค่ะ(ใช่หาแถว Taipei Main)เลยเปล่าค่ะ
-อยากได้แผนที่ ที่บอก เลขรถ เมล์ ที่ไหนมีขายบ้างค่ะ
วันนี้ไปงานสัปดาห์หนังสือมา เพื่อที่จะหาข้อมูลของไต้หวันก็ไม่ค่อยจะมีเลยค่ะ หนังสือภาษาอังกฤษก็เจอเป็นแบบเขียนตั้งแต่ปี 1989
รบกวนคุณลุงหน่อยนะค่ะ
ขอบคุณคะ

(ขอสงวนนามนะครับ)

ขอตอบเลยนะครับ
ที่ไต้หวันไม่มี backpackersเหมือนที่ออสเตรเลียและที่อื่นๆหรือบ้านเรา แต่ที่พักราคาถูกก็มี เช่น Taipei Youth Hostelและตามโรงแรมอื่นๆในที่ที่เราจะไปเที่ยว ค่าโรงแรมประมาณคืนละ1000 กว่า NT$ ไต้หวันดอลลาร์ ขอแนะนำให้พักแถวๆ นอกเมืองที่ไม่ใช่ย่านดาวทาวน์ หากเราอยากจะมาเที่ยวในเมืองก็อาศัยรถไฟฟ้าได้สะดวกครับ
- ค่าบริการคิดเป็นระยะทาง แล้วแต่ใกล่ไกล มีทั้งแบบเครื่องสแกนและหยอดตังค์ลงในตู้แบบรถ ปอพ.บ้านเราครับ
- ตั๋ว MRT ซื้อแบบการ์ด(Easy card)เติมเงินได้ เติมเงินเอาตามสถานีโดยตู้อัตโนมัติ ใช้ได้กับรถบัสและรถไฟฟ้า
- ข้าง ๆ Taipei Main Station มีสถานีรถบัสไปที่ไกลๆ ได้ ก่อนไปตรวจสอบว่าที่ที่เราจะไปเที่ยวมีรถไฟผ่านหรือเปล่า หากมีไปรถไฟฟ้าดีกว่า ขอแผนที่การเดินทางท่องเที่ยวได้ที่สถานี MRT ได้ทุกแห่ง
- ซื้อ Taiwan ของ Lonely planet ได้ที่ร้านหนังสือใหญ่ๆ เช่น Bookazine ซีเอ็ด หรือร้านใหญ่ๆ ราคาเข้าใจว่าเก้าร้อยกว่านะ(ไม่แน่ใจนะเพราะเคยซื้อเจ็ดร้อยกว่า ลองไปถามดู)

ภาพจาก Metro Taipei

Sunday, October 14, 2007

ภายในห้องสมุด


ภายในห้องสมุดตกแต่งเรียบๆ ด้วยไม้ทั้งหมด เป็นไม้สนหรือ pine tree สวยงาม แม้ที่วางวารสารและหนังสือพิมพ์ก็สวย

Saturday, October 13, 2007

Local Library


ห้องสมุดท้องถิ่นของเป่ยโถ(Beitou)เพิ่งสร้างเสร็จเมื่อปีก่อน ผมไปคราวก่อนยังไม่สร้าง นับว่าสร้างได้เร็วมาก อยู่ตรงข้ามกับพิพิธภัณฑ์ชนพื้นเมืองของไต้หวีน ถ้ดไปเป็นพิพิธภัณฑ์สปาน้ำพุร้อนของเป่ยโถ

ห้องสมุดที่ว่ามีผู้เข้ามาใช้บริการมากอยู่ ตัวอาคารเป็นไม้ทั้งหมด สร้างได้สวยงามมาก สถาปัตยกรรมแบบสมัยใหม่ ภายในโอ่อ่ามาก นักเรียน นักศึกษาเข้ามาใช้ก็เยอะหนาตา หนังสือมีแทบทุกประเภท แม้จะไม่ใหญ่เท่าหอสมุดเก่าๆ ก็ตาม ฐานข้อมูลก็มีให้สืบค้นทุกอย่าง เขาลงทุนกับห้องสมุดได้ดีจริงๆ

Wednesday, October 10, 2007

Children of the world


เด็กนักเรียนประถมแวะเล่นริมแม่น้ำก่อนเดินทางกลับบ้าน เด็กๆ ที่ไหนๆ ในโลกก็คล้ายกัน "การเล่น คืองานของพวกเขา" หากพ่อแม่หรือครูเข้าใจธรรมชาติ ช่องว่างระหว่างเด็กกับคนโตก็จะเล็กลง การแก้ปัญหาก็จะเบาบางลงเช่นกัน

นั่งพักดูคนเดิน


หลังจากเดินจนเมื่อยขา นักท่องเที่ยวนั่งพักในบริเวณท่าเรือ มีของกิน ของเล่นมากมายให้เลือกซื้อ ทั้งของเด็กเล่น ของผู้ใหญ่เล่น ของกินแปลกๆ ผมซื้อกุนเชียงย่างราคา 20 ดอลลาร์(ไต้หวัน)มากินเล่น ไม่หวานเหมือนกุนเชียงบ้านเรา อันใหญ่มากเหมือนใส้กรอก กินเป็นอาหารกลางวันอิ่มเลย

Fishing Boats


เรือหาปลาจอดนิ่งริมเขื่อนฝั่งแม่น้ำตั้มสุ่ย มองเห็นความแตกต่างของชีวิตแบบเดิมของชาวประมงพื้นบ้าน เครื่องมือหาปลาเปลี่ยนแปลงไปตามยุคสมัย โดยใช้เรือไฟเบอร์แทนเรือไม้ ใช้เครื่องยามาฮ่าแทนการพายหรือแจว แต่ชาวประมงเรือเล็กก็ยังมีความสุขกับการหาปลาชายฝั่ง

สาวน้อยคอยใคร(คนหนึ่ง)


สาวน้อย(นักเรียน)หน้าสถานีรถไฟฟ้าตัมสุ่ย นั่งคอยเพื่อน ช่วงโรงเรียนเลิกสถานีแห่งนี้ก็มีคนมากหนาตาเหมือนกับสถานีอื่นๆ ทั้งนักท่องเที่ยวและคนทำงานเดินทางกลับ